افتادگی شانه (Shoulder Dislocation) اتفاقی است که وقتی کل مفصل شانه از موقعیت طبیعی خود خارج میشود رخ میدهد. این ممکن است به عنوان “افتادگی شانه” یا “شانه منهدم” نیز شناخته شود. افتادگی ممکن است به صورت جزئی یا کامل اتفاق بیافتد.
افتادگی شانه معمولاً به دلیل جابهجایی کپسول مفصل و کاسه شانه از مکان خود اتفاق میافتد. عواملی مانند تروما، تصادفات و فشار شدید بر روی شانه میتوانند به افتادگی شانه منجر شوند.
درمان افتادگی در شانه عموماً به یکی از روشهای زیر متوقف میشود:
۱-فیزیوتراپی(Physical Therapy): پس از افتادگی، فیزیوتراپی میتواند به بازگشت به عملکرد طبیعی شانه و تقویت عضلات کمک کند.
۲-مراقبتهای اولیه: برخی از افراد ممکن است نیاز به مراقبتهای اولیه از جمله استفاده از باند شانه و استراحت داشته باشند.
۳-جراحی: در موارد جدی تر و افتادگیها، ممکن است نیاز به جراحی باشد. در جراحی، کپسول و لیگامنتهای آسیب دیده درمان میشوند و مفصل شانه به موقعیت طبیعی خود بازمیگردد.
در هر صورت، تشخیص و تعیین روش مناسب درمان افتادگی نیاز به مشورت با فوق تخصص جراح شانه دارد. همچنین، مراجعه به متخصص شانه در صورت نیاز به جراحی و اجرای تمرینات فیزیوتراپی با راهنمایی متخصص توصیه میشود.
راه های درمان افتادگی شانه چگونه انجام می شود؟
درمان افتادگی ها بستگی به نوع و شدت افتادگی، تاریخچه بیمار، و وضعیت عمومی فرد دارد. در ادامه، راههای معمول درمان افتادگی شانه ذکر شده است:
۱-فیزیوتراپی (Physical Therapy):
فیزیوتراپی یکی از اصلیترین روشهای درمان افتادگی است. تمرینات ورزشی مخصوص به شما توسط فیزیوتراپیست آموزش داده میشود. این تمرینات به تقویت عضلات حاکم بر شانه و بهبود محدودیت حرکتی کمک میکنند.
۲-مراقبتهای اولیه (First Aid):
پس از افتادگی های مکرر در شانه، ممکن است نیاز به مراقبتهای اولیه داشته باشید. این شامل قرار دادن شانه در وضعیت استراحت و استفاده از باند شانه یا قابلمه شانه میشود.
۳-داروها:
در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب در نظر بگیرد.
۴-جراحی:
در مواردی که افتادگی شدید باشد یا پس از افتادگیهای مکرر، ممکن است نیاز به جراحی باشد. جراحی معمولاً شامل تعمیر کپسول مفصل، لیگامنتهای شانه، و ممکن است بازسازی ساختارهای داخلی شانه باشد. این جراحی به تعداد عوامل و شدت افتادگی بستگی دارد.
۵-فیزیوتراپی پس از جراحی (Post-Surgery Rehabilitation):
پس از جراحی، فیزیوتراپی پس از جراحی معمولاً ضروری است. تمرینات ترازویی و توجه به توصیههای پزشک برای مراقبت پس از جراحی بسیار مهم است تا به عملکرد طبیعی شانه بازگردید.
۶-تزریقهای مفصلی:
در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریقهای مفصلی مانند کورتیزون به مفصل شانه بدهد تا درمان التهاب و درد شانه کمک کند.
همچنین، درمان افتادگی ممکن است شامل تغییرات در سبک زندگی و فعالیتهای روزمره باشد تا پیشگیری از تکرار افتادگی و تقویت عضلات شانه به ویژه عضلات حاکم بر شانه را تسهیل کند. برای تشخیص دقیق و تعیین روش مناسب درمانی، بهترین کار این است که با پزشک متخصص ارتوپدی یا پزشک متخصص شانه مشورت کنید.
۲ روش تشخیص افتادگی شانه چگونه انجام می شود؟
برای تشخیص افتادگی زیاد در شانه، پزشک از روشهای مختلفی استفاده میکند. دو روش تشخیصی اصلی برای تشخیص افتادگی شانه به شرح زیر هستند:
۱-آزمون تصویربرداری رادیولوژی:
آزمونهای تصویربرداری مانند اشعه ایکس (X-ray)، اسکن از کامپیوتر (CT scan)، و رزونانس مغناطیسی (MRI) برای تشخیص افتادگی شانه استفاده میشوند.
X-ray: آزمون X-ray معمولاً برای تشخیص شکستگیهای شانه به کار میرود و میتواند اطلاعاتی در مورد موقعیت مفصل شانه فراهم کند.
CT scan: این آزمون معمولاً در مواردی که نیاز به تصویر بسیار دقیقتری از شانه داریم، به کار میرود.
MRI: آزمون MRI برای تشخیص آسیبهای نرمافزاری مثل تمامیت تاندونها و لیگامنتها بسیار موثر است.
۲-آزمونهای فیزیکی و بالینی:
پزشک نیاز به انجام آزمونهای بالینی دارد تا علائم فیزیکی افتادگی را تشخیص دهد. این آزمونها شامل بررسی حرکت و قابلیت شانه، درد، تورفتگی و موقعیت مفصل شانه میشوند.
آزمونهای بالینی شامل تستهای چون تست افتادگی، تست ارتودوکسی، و تست برگرداندن شانه به موقعیت طبیعی میباشند.
ترکیبی از این دو نوع آزمون تشخیصی معمولاً به پزشک کمک میکند تا تشخیص دقیقتری از افتادگی بگذارد و تصمیم به روش مناسب درمانی بگیرد. اگر مشتبه به افتادگی هستید یا علائمی مشابه دارید، بهترین کار این است که به پزشک متخصص ارتوپدی یا جراح شانه مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
عوارض افتادگیهای شانه چیست؟
افتادگی شانه (drooping-shoulders) در صورت عدم تشخیص و درمان مناسب و به موقع میتواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد. عوارض افتادگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱-درد مزمن: افتادگی میتواند منجر به درد مزمن در منطقه شانه شود، به ویژه اگر مشکل به موقع تشخیص داده نشود یا درمان نشود.
۲-تضعیف عضلات شانه: افتادگی ممکن است به تضعیف عضلات حاکم بر شانه منجر شود. این تضعیف میتواند به کاهش قابلیت انجام فعالیتهای روزمره و حرکتهای شانه منجر شود.
۳-محدودیت حرکت: افتادگی شانه میتواند به محدودیت حرکت شانه منجر شود. این ممکن است باعث مشکلات در انجام وظایف روزمره و حتی محدودیت در تعدادی از حرکات شانه شود.
۳-آسیبهای تاندونی: افتادگی میتواند به تمامیت تاندونها و لیگامنتهای مفصل شانه آسیب بزند، که ممکن است نیاز به جراحی و تعمیر آنها را ایجاب کند.
۴-افزایش احتمال افتادگیهای تکراری: افتادگی اولیه شانه ممکن است به افتادگیهای تکراری منجر شود. شانه آسیب دیده تردید به شدتی در اثر تصادفات یا فشار شدید نداشته باشد، ممکن است در آینده به سادگی افتادگی رخ دهد.
۵-آسیبهای قسمت های نرم شانه: افتادگی شانه ممکن است به آسیبهای نرم شانه از جمله پوسیدگی و التهابات منطقه شانه منجر شود.
تشخیص دقیق و درمان مناسب افتادگی میتواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند. بنابراین، در صورت مشکوک به افتادگی شانه یا وجود علائم مشابه، مراجعه به پزشک متخصص ارتوپدی یا جراح شانه بسیار مهم است تا درمان به موقع صورت گیرد و عوارض جلوگیری شود.
بیشتر بدانید: هر آنچه که لازم است درباره فوق تخصص جراحی آرنج بدانید!
- ۰ ۰
- ۰ نظر